به گزارش سرویس‌خبری اجتماعی پایگاه خبری سیمای انرژی؛ ابوالفضل نیکوبیان در یک گفت‌وگوی رادیویی با تأکید بر اینکه مرمت آثار تاریخی در ایران یک امر کاملاً تخصصی و دانش‌محور است از کمبود اعتبارات مالی و توجه به حوزه حفاظت از میراث فرهنگی با توجه به کثرت و تعدد فضاهای تاریخی در جای جای کشورمان انتقاد کرد و خواستار توجه دو چندان به این حوزه تخصصی شد.
وی با بیان این مطلب که قدمت رشته مرمت در ایران 70 سال است و اصولاً از این حیث نسبت به دنیا جلوتر هستیم، گفت: مؤسسه‌های خارجی همواره قبل و بعد از انقلاب در ایران فعالیت کرده و کلیه جزئیات خود را به جهت استفاده لازم در خصوص مرمت در اختیار متخصصان داخلی گذاشته‌اند.
کارشناس ابنیه و احیای میراث فرهنگی با انتقاد از آن دسته از افرادی که معتقدند مرمت تخصصی در ایران صورت نمی‌گیرد، بیان کرد: اگر قدری منصفانه به این امرنگاه کنیم باید بگوییم که این موضوع اجحاف و بی‌سلیقگی است و چنین موضوعی صحت ندارد.
این فعال حوزه میراث فرهنگی همچنین ادامه داد: بر اساس آمار مستند و موجود نزدیک به 40 هزار اثر تاریخی ثبت شده در فهرست میراث ملی وجود دارد؛ حال تصور کنید میراث فرهنگی بخواهد برای تمامی این 40 هزار اثر با توجه به اعتبار سالانه خود مبلغی را اختصاص دهد، قاعدتاً در انتها با توجه به تکثر و تعدد آثار به هر اثر شاید رقمی بین 5 تا 10 هزار تومان برسد.
وی با بیان اینکه در وجب به وجب خاک سراسر میهن ما آثار تاریخی قابل مشاهده است، به علاوه شهر به شهر ما نیز دارای بافت‌های تاریخی و فرهنگی هستند و این امر تخصیص اعتبارات و توجه بیشتری را به این حوزه می‌طلبد، اظهار کرد: در دو سه سال اخیر تلاش کردیم تا به نوعی کلیه دستگاه‌های اجرایی را در حوزه میراث فرهنگی فعال و دخیل کنیم.
نیکوبیان ضمن اشاره به این مطلب که شهرداری‌ها در کشورهای خارجی مسئول حراست و حفاظت از محوطه‌های فرهنگی و تاریخی هستند، اذعان کرد:متأسفانه در کشور ما اساساً بسیاری از شهرداری‌های شهرهای تاریخی هیچ‌گونه توجه و اهتمامی به این موضوع ندارند.
مطابق با صحبت‌های کارشناس ابنیه و احیای میراث فرهنگی، بسیاری از آثار تاریخی همچنان و در حالی تحت نظارت دستگاه‌های مختلف قرار دارند که بعضاً حتی حق ورود به این بناهای تاریخی و بازدید از آن توسط مردم وجود ندارد و رفع این نقیصه باید به صورت جدی مدنظر قرار گیرد.
این فعال حوزه میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: خوشبختانه در سال 98 مجلس شورای اسلامی قانون حفاظت و حمایت از بافت‌ها و بناهای تاریخی را تصویب کرد و در این قانون مقرر شد تا دستگاه‌ها و نهادهایی که بافت‌ها و یا بناهای تاریخی را در تملک دارند هر ساله مکلف به تخصیص و تعیین اعتبار مالی برای مرمت و نگهداری این بناها با نظارت وزارت میراث فرهنگی باشند، که این موضوع قاعدتاً یک گام رو به جلو در مسیر توسعه منابع مالی لازم برای حراست از بناهای تاریخی خواهد بود.
انتهای پیام/
